Made in Asia

Momenteel bevind ik me in de luchthaven. Goed op tijd. Ik heb last minute besloten om een reispartner mee te nemen. Tijdens vorige grote reizen nam ik altijd iets mee, zeker op de reizen wanneer ik alleen reis. Ik wil en/of kan niet altijd op de foto poseren, omwille van verschillende redenen. Een foto van enkel een landschap is zo saai. Dan kan je beter een postkaartje kopen. Daarom neem ik altijd stille reisgenoten mee. 

Van 2008 tot 2012 nam ik mijn vijf eendjes mee op verschillende reizen in de de hele wereld. Ik had uiteindelijk een album, genaamd "Duck Luck" met meer dan 250 foto's. De eerste foto's waren alleen van het blauwe eendje in New York (juli 2008). Blauw eendje besloot niet meer solo te gaan en nam de vier andere eendjes mee op de volgende trip. Hun eerste gezamenlijke optreden is in Lissabon. Hun tour bestond uit vele landen in Europa, Ghana, Peru, Argentinië, Chili, Uruguay, Honduras, Guatemala, India, Nepal, Kenia, Thailand en Nieuw-Zeeland. Uiteindelijk besloten ze op pensioen te gaan in het laatste land. Daar in de wildernis vonden ze ultieme vrijheid na hun grote zangcarrière. 

Wat zongen de eendjes? Eerst representeerden deze eendjes vijf kotgenoten. Later gaf ik elk eendje een woord zodat ze samen de universeel mooi boodschap "all you need is love" over de hele wereld spreiden. Vogels zingen duidelijk de mooiste liedjes. Verschillende vrienden en lokale mensen hebben in de hele wereld met deze eendjes geposeerd. 

Duck Luck - 5 colorful ducks carrying the message "all you need is love" around the world

Tijdens mijn wereldreis van september 2011 tot mei 2012 had ik een wit bord bij, waarop ik de dag, locatie en soms nog een extra boodschap op schreef. Ik noemde deze reis soms ook wel "The FairyTravel of Snow White Board", ook al was dit bord na een tijdje niet meer wit. 

Als dagen hetzelfde waren, zoals mijn weken in Thailand, nam ik wel niet elke dag een foto. In de Taj Mahal mocht ik geen "tekengerief" meenemen, dus dan heb ik op een stuk papier de boodschap geschreven. Soms schreef ik ook andere dingen op het bord, zoals tekstballonnen, boodschappen voor de bevolking...  Net zoals de eendjes heeft Snow White Board ook met verschillende mensen, zowel vrienden als lokale mensen, voor de camera geposeerd. 

Dit bord reisde naar Duitsland, Kenia, Nepal, India, Thailand, Maleisië, Singapore, Australië, Nieuw-Zeeland, Chili, Argentinië, Bolivië, Peru, Colombia, USA, Servië en Hongarije. Op dag 248 bevonden we ons terug in het adembenemende treinstation van Antwerpen. 

In Kenia was het nog een Sneeuwwit board. 

Deze keer ga ik voor 6 weken naar Azië. Als je mijn verblijf en studie in Praag niet bijrekent, dan is dit mijn 3e grootste reis. Het gaat ook wel een bijzondere reis zijn, want ik ga beginnen met bekende plaatsen, zoals Bangkok en Kathmandhu, maar daarna ga ik zeer onbekend territoria, zelfs voor andere reislustige vrienden, opzoeken, namelijk Pakistan, en wie weet nog waar ik terecht zal komen. Ik wou weer iets leuks meenemen. Maar ... wat? Mijn eendjes waren weg, mijn bord zag er echt ... versleten uit... 

Toen viel mijn blik op mijn oude Pikachu, een van mijn grootste helden en een van de meest geweldige dingen die Azië ooit geproduceerd en geëxporteerd heeft. Ik besloot om eens te testen hoe levend Pokémon nog is in Azië. 

Hier is al een eerste foto. Ik beloof dat er veel mooiere foto's dan deze in de luchthaven van Brussels zullen zijn. Verwacht foto's van Pikachu in apentempels in Kathmandhu, de Himalaya, eeuwenoude steegjes van Lahore ... en misschien zelfs op een pingpong show in Bangkok. 

Geduldig wacht Pichaccu in mijn tas op de avontuurlijke weken die ons te wachten staan.
Volg zeker onze foto's op instagram. Het zal zeer geel-zwart worden ;)http://instagram.com/wendiertje89