bron: www.internationalwomenday.com |
Enkele jaren geleden lieten ze bomma's dansen op een sexy manier (Miley Cyrus krijgt concurrentie) om duidelijk te maken dat vrouwen langer moeten werken omdat ze minder verdienen (en kunnen sparen).
Je hebt verhalen... en je hebt feiten...
Uiteraard geloof ik dat naar zoveel mogelijk verhalen en perspectieven geluisterd moet worden voordat je de waarheid misschien begint te kennen. Als een goede geograaf heb ik ook de statistieken geraadpleegd. Uiteraard moet je deze ook altijd met een korreltje zout nemen. Meeste cijfers zijn gebaseerd op kwalitatief onderzoek, dus op verhalen. Bovendien ben je niet in staat elk verhaal te verzamelen. Het is maar een steekproef. Toch geloof ik dat verhalen en cijfers elkaar kunnen bekrachtigen.
Ik heb me zelfs tot de statistieken van Europa beperkt, want vrouwenongelijkheid in een ontwikkeld continent als Europa moet toch miniem zijn? Volgens het EIGE (European Institute Gender Equality) is er nog steeds ongelijkheid.
bron: http://eige.europa.eu/content/gender-equality-index |
Geen enkel domein scoort 100/100.
Het algemeen gemiddelde voor de EU is 54,0. België scoort iets beter met 59,6, wat nog steeds bijster slecht is. Nederland heeft 69,7; UK heeft 60,4, maar de economische reus Duitsland (met een vrouw aan het hoofd) heeft maar 51,6.
Vrouwelijk geweld
Ook wordt bij de EIGE gekeken naar "discriminatie" en "geweld". Deze twee laatste domeinen zijn moeilijker te begrijpen.
Na de groepsverkrachting van twee minderjarige meisjes door mannen uit Willebroek en Puurs (rond Valentijn) waren bleek hoe weinig vrouwen effectief aangifte doen na een verkrachting. Daarom is er ook een grote nationale campagne rond verkrachting. Mariona Smets, ooit bekend van de televisieserie Wittekerke, was zelf een slachtoffer van seksueel geweld geweest en heeft er een lied over geschreven. Soms zijn stiltes goed, maar alleen als je goed voelt in die stilte. Ik kan me niet voorstellen dat een verkrachting in stilzwijgen bewaren jou of andere vrouwen helpt. Hieronder zie je een video hoe en waarom Mariona aan het lied begonnen is.
Thema 2014: Inspirerende Verandering
Elk jaar is er een ander thema. Dit jaar gaat het over verandering. Op de website "internationalwomanday.com" wordt ook gelijke behandeling en herkenning voor vrouwen in de kunstwereld aangehaald. Als videomaker is dit voor mij ook een persoonlijke kwestie. Als ik voorbeelden uit de filmwereld moet aanhalen, zijn dat meestal mannen. Echter, als ik nadenk over welke personen bij mij de passie hebben aangewakkerd om verhalen te vertellen die voor verandering kunnen zorgen, zijn het twee vrouwen.
bron: facebook.com/ramitanavai |
Als tiener zag ik een reportage van de Britse journalist Ramita Navai, een dappere vrouw met Iranese afkomst, over drugsverslaafde kleuters in Afghanistan. De enige fanbrieven die ik heb geschreven in mijn kindertijd waren aan Sinterklaas en haar.
Ik wou net zoals zij "unreported stories" vertellen in de hoop dat mensen hun eigen leven relativeren, zullen beseffen dat elke persoon een held is in zijn eigen verhaal, en zich niet laten tegenhouden door stereotypen om andere mensen, ongeacht geslacht, geloof, culturele achtergrond... te helpen.
Een andere vrouw die me in mijn eerste studentenjaren heeft geïnspireerd, en nog steeds inspireert, is de Nigeriaanse auteur Chimamanda Adichie. In een TED-talk vertelt ze over het gevaar van "een verhaal". Mijn missie en visie die op een pagina van deze blog zijn neergezet, besef ik jaren later, zijn op haar speech gebaseerd. In deze 20 minuten vertelt ze op een leuke manier hoe media met een verhaal Afrika samenvat en daarbij veel andere mooie facetten van Afrika vergeet.
Er zijn nog andere vrouwen die de wereld (voor mij) veranderd hebben.
In een van de volgende blogs zal ik meer schrijven over Alice Guy Blaché, de eerste vrouwelijke regisseur. Door het kickstarter project "Be Natural" ben ik met dit onderwerp in contact gekomen. Ik was zo geïnspireerd dat ik een kleine bijdrage heb gestort en kijk uit naar de documentaire over deze pionier.
De Chinese taal bestaat uit pictogrammen. In een van de dialecten is een mooie evolutie van het pictogram dat de vrouw voorstelt. Er is dus een zekere verandering zichtbaar, maar er is nog een lange weg. Er is nog een kloof tussen plannen en implementatie, tussen papier en werkelijkheid, tussen het loon van een man en een vrouw...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten