De hartslag van onze natuur

Sjamaan Johan aan het werk in zijn yurt, bron: Nature's Call

In Schoten wonen een sjamaan en zijn vrouw. Ook al heeft hij lang, grijs haar, en straalt hij een rust en vertrouwen uit die je op een gemiddelde winkelstraat in Antwerpen niet snel vindt, hij is een gewone Belg. Hij is ook geen sjamaan zoals uit onze oude culturen waarop de figuur van Sinterklaas gebaseerd is, en vaak de naam paganisme draagt. Deze sjamaan wou immers de kennis van nog levende oude culturen leren, en niet een belevenis van natuur uit boeken leren, maar van mensen. Daarom zijn zijn ceremonies doordrenkt van elementen uit zowel Zuid-Amerikaanse als Noord-Amerikaanse culturen. Vorig jaar, na mijn wereldreis, heeft mijn vader mij aan hem voorgesteld, en ik heb vorig jaar een drumcirkel en een zweethutsessie bijgewoond. Bij de volgende volle maan van 2014 had ik weer tijd om met mijn vader een drumcirkel bij te wonen.

Drumcirkels als medicijn voor de sociale geest

Een drumcirkel niet zomaar op een drum slaan. Voor een buitenstaander lijkt dit zo, en eigenlijk is het zo simpel dat iedereen gemakkelijk kan meedoen, maar het is veel meer dan dat. "Een drumcirkel zou eigenlijk beter een heling cirkel genoemd worden," zei Johan al in het begin van de ceremonie, "want samen met gelijkgestemde zielen ga je een geheel vormen, en alles loslaten wat niet meer nodig is, en zelfs positieve energie naar buiten af sturen die anderen en Moeder Aarde kunnen genezen." Al tijdens de vorige drumcirkel, en ook tijdens deze, is het mij ervaren dat hoewel iedereen op een verschillend ritme begint te drummen dit allemaal samensmelt in een prachtige harmonie, waarin "gelijkgestemd" een tweede betekenis krijgt. Ooit beschreef Johan het ritme op de drum als een hartslag. Elke mens heeft een andere hartslag, en deze varieert vaak. Wij leven allemaal op verschillende golflengten. Door samen te zijn, samen te drummen en te zingen, samen te werken, wordt alles een, en des te mooier. 
Misschien hoor je dan de hartslag van onze ware natuur, van moeder natuur. 

bron: Nature's Call

De energie in eeuwenoude liederen 

Soms wordt er ook gezongen, -of in mijn geval gemompeld- tijdens deze sessie. Dit is geen "Popidool 2014" waarin je zelf moet bewijzen en tegen anderen moeten opnemen. Deze liederen zijn niet bedoeld voor concurrentie, maar voor coöperatie. De liederen worden niet opgeschreven. Ze worden mondeling overgedragen, en na een tijdje zing je vanuit je hart, en niet vanuit je ogen, mee. Vaak begrijp je niet wat je zingt, maar je kan de energie voelen, van alle eeuwenoude generaties die deze klanken en woorden als soms hun enige geschenk door hun kinderen hebben laten erven. Ooit was het zo dat in de 15e eeuw aan indianen verboden werd om deze liederen door te geven. Enkele dappere vrouwen trokken de bergen in, om deze liederen al zingend in stand te houden. Sommige liederen zouden door hen misschien verloren zijn gegaan. 



Muziek en Natuur

Het is toch bijzonder waarom een lied zo belangrijk is. Waarom zingen wij allemaal zo graag, zo niet in een karaokebar, maar in de douche, of stiekem achter ons autostuur als we alleen naar huis rijden (zoals ik trouwens)? Waarom geven indianen zo veel waarde aan liederen dat ze zelfs hun leven voor willen opofferen? Waarom zingen de dwergen in "the Hobbit" zo vaak? Volgens Ralph Waldo Emerson, is muziek, net zoals alle andere soorten kunst, een uitdrukking van natuur. Natuur doet ons kunst maken. Wat is natuur? Dat zijn niet alleen de bomen, de aarde, de lucht, en de vogels, maar dat zijn ook wij. Men zegt over een persoon "Dat ligt niet in zijn natuur", als deze persoon iets doet wat niet bij hem past. Muziek is een deel van onze ziel. Het maakt ons, en wij maken het. Zonder natuur en muziek kunnen wij niet bestaan. 


Verbinding met je natuur

Daarom denk ik binnenkort mijn eigen drum te maken. Tijdens de drumcirkel voel je jezelf niet alleen verbonden met de rest van de groep of het universum, maar ook met jezelf. Je laat dingen los. Je voelt jezelf, want als je zingt, toon je jouw ware gelaat. Dan vallen alle maskers weg. In de achtergrond reinigt de regen het zeil van de yurt, en vermengt het ritme van de regen zich met dat van ons. Natuur is muziek. Als ik mijn eigen drum heb, kan ik op elk moment, en niet alleen wanneer Johan een ceremonie organiseert, mijn hartslag van mijn natuur horen, want het uiteindelijke doel van een drum cirkel is dat we door samen te zijn ook leren alleen sterk te staan.  

shot van mijn diploma film voor Praag Film School "Nature" (Super8 kleurenfilm, Mei, 2013)
dat over een jonge vrouw gaat die haar band met haar natuur en voorouders verloren is.

Zelfs vorig jaar probeerde ik het verhaal van een jonge vrouw, die door mijn professoren aan de filmschool als Moeder Aarde zelf gezien werd, die haar band met haar eigen natuur, en haar voorouders, verloren is. Ze vierde het leven ook, maar werd uiteindelijk door het verlies van haar moeder, haar grootste sociale ader, afgesneden van haar verleden en haar natuur, en kwam terecht in een kapitalistisch bedrijf. Wanneer dit bedrijf een natuurpark wil ontruimen om daar een shopping center te bouwen, begint haar natuur eindelijk terug te vechten... en blijkt dat haar moeder, grootmoeder, en de vrouwen van de vorige generaties... geen simpele stervelingen zijn. Al monterend ontdekte ik dat dit verhaal niet voor een format van een kortfilm is bedoeld, en ook mijn professoren merkten op dat zij eerder naar een compilatie van scènes van een langspeelfilm aan het kijken waren. Ook was er te weinig tijd om alles voor te bereiden, omdat we ook andere projecten moesten maken, en andere taken moesten opnemen. Ook waren er positieve punten, omdat ik zelf de herinneringen filmde, zonder crew, met Super8 kleurfilm, en een oude camera van de Sovjet tijd. Sowieso ga ik op dit thema verder borduren. Anders zou ik er ook geen blog aan wijden. De nieuwsgierige lezer kan de video hieronder bekijken:

Nature

Noot: Het maken van eigen drum zou in het eerste weekend van maart, in Schoten, doorgaan. Meer info: bezoek Nature's Call